وقتی غذا می خوریم، لقمه غذا در دستگاه گوارش هضم شده و قند حاصل از آن جذب خون می شود. 

در این حالت قند خون افزایش پیدا می کند، پانکراس فعال می شود و هورمون انسولین را ساخته و به داخل خون ترشح می کند.

انسولین به گیرنده های خود روی سلول متصل شده سپس دریچه های قند را باز می کند و این گونه قند از خون وارد سلول های بدن می شود. (کبد، ماهیچه ها و بافت چربی، مکان های اصلی جذب قند  ذخیره آن هستند.) 

در افراد دیابتی، بدن توانایی فرستادن قند به درون سلول ها را ندارد و به همین دلیل قند خون افزایش پیدا می کند و می تواند باعث موارد زیر شود:

- آسیب به رگ ها و اختلال در خون رسانی (زخم دیابتی به همین دلیل به سختی خوب می شود و مشکلات بینایی و کلیوی در دیابتی ها نیز به همین علت است.)

آسیب به اعصاب و اختلال حس در اندام ها-

- افزایش احتمال عفونت خونی به علت افزایش مواد مغذی در خون برای میکروب ها و آسیب به سلول های سیستم ایمنی

  اختلال در ترکیب شیمیایی خون-

دو نوع دیابت داریم:

  افرادی که انسولین کافی تولید نمی کنند دیابت نوع یک دارند. (معمولا در نوجوانان دیده می شود.)  

 افرادی که حساسیت گیرنده های انسولینی شان کاهش پیدا کرده است دیابت نوع دو دارند. (شایع تر است و در افراد مسن تر یا چاق تر دیده می شود.)

در نتیجه دیابتی های نوع یک حتما باید انسولین دریافت کنند و در نوع دو می توانند با دارو حساسیت گیرنده ها را بالا ببرند و اگر جواب نگرفتند باید انسولین دریافت کنند.

ورزش و کاهش وزن دو عامل اثبات شده برای جلوگیری از ابتلا به دیابت و همچنین افزایش تولید انسولین و حساسیت گیرنده ها هستند.

ورزش همچنین بهترین راه مبارزه با عوارض ناشی از دیابت از جمله بیماری های قلبی و کلیوی است.

فعالیت های ورزشی ارتباط مستقیم با کاهش لیپیدها دارد و در کاهش توده چربی و کاهش وزن نقش اساسی دارد، همچنین در تنظیم فشار خون موثر است.

ورزش همچنین با افزایش انرژی و انگیزه باعث کاهش استرس و بهبود وضعیت روانی و زندگی می شود.

*عزت کازرونی نژاد، نائب رئیس هیات پزشکی ورزشی استان خوزستان