سلامتی یک مسئله چند بعدی است که این ابعاد بر هم اثر گذاشته و در نهایت سلامت فرد و جامعه را تحت تأثیر قرار می دهد. سازمان بهداشت جهانی سلامت عمومی را سلامت کامل جسمانی، اجتماعی و روانی تعریف می کند و نه فقط فقدان بیماری.
از دیدگاه سلامت عمومی، یکی از مفاهیم مهم در دوران کودکی آمادگی جسمانی می باشد. به طوریکه مشخص شده است دانش آموزانی که از تناسب جسمانی بهتری نسبت به همکلاسی های خود برخوردارند در آزمون های استاندارد نتایج بهتری می گیرند و همچنین دانشجویان، که از نیروها و سرمایه های مهم و آینده دار جامعه هستند، ورزش عامل مهمی است که باعث ارتقا سلامت این دو گروه می شود. اما تغییر در سبک زندگی امروزی و عدم تحرک کافی باعث افزایش اختلالات سلامتی در این دو گروه شده است.
نتایج برخی از تحقیقات نشان داده، تنها هشت تا دوازده هفته برنامه آمادگی جسمانی در دانش آموزان و دانشجویان باعث بهبود معنا داری در نشانه های سلامت دانش آموزان و دانشجویان شده است.
همچنین انجام دادن روزانه فعالیت بدنی منظم در دانش آموزان باعث کاهش علایمی مانند سر درد، ضعف و سستی و بی حالی می شود. و همچنین در حیطه اضطراب واختلال خواب مشاهده شده است که تمرینات آمادگی جسمانی تاثیر قابل ملاحظه ای بر کاهش اضطراب و اختلال خواب دانش آموزان دارد.
در نتیجه پژوهش های مختلف می توان نتیجه گرفت که هر شخصی خصوصا دانش جویان و دانش آموزان نیازمند انجام برنامه های هدفمند آمادگی جسمانی و فعالیت بدنی هستند که این فعالیت ها باعث سلامت جسمانی و روانی می شود. لذا با توجه به اینکه دانش آموزان و دانشجویان بخش زیادی از افراد جامعه را تشکیل می دهند توصیه می شود این گروه از افراد جامعه برنامه های هدفمند آمادگی جسمانی را به منظور ارتقا سلامت مد نظر قرار دهند.
کمیته آموزش هیات پزشکی ورزشی استان تهران
ارسال نظر