در صورتی که برنامه های ورزشی و تربیت بدنی در مدارس کشور براساس اصول صحیح برنامه ریزی و تنظیم شود و محتوای آن از کیفیت آموزشی و تعلیمی و تربیت خوبی برخوردار بوده و درعین حال پربار و غنی باشد، می تواند نتایج زیر را به دنبال داشته باشد.

1-باعث سحرخیزی و نظم خواب و بیداری شود.

2-مایه انضباط نفسانی شود.

3-مایه شکوفایی و نشاط روح باشد.

4-باعث اعتدال و امنیت درونی باشد.

5-مایه استقلال و خود کفایی نفسانی باشد.

6-مایه همکاری و خدمت به دیگران باشد

7-مایه  حرکت به سوی انسانیت، انسان شود.

8-مایه قوت اعتماد، سعه صدر، کرامت نفسانی و گذشت و ایثار باشد.

برای ایجاد زمینه لازم برای شکل گرفتن موارد ذکرشده، باید زمینه یادگیری و تربیتی از طریق حرکت، به نحوی آماده و مهیا شود که هردانش آموزی بتواند به این اهداف تحقق بخشد.

درس تربیت بدنی و ورزش باید به دانش آموزان کمک کند که :

الف)توانایی های جسمی  روحی و مهارتی را توسعه و افزایش دهند.

همه دانش آموزان ومربیان ورزش مدارس بدانند که هدف از درس ورزش صرفا" پرورش و تقویت جسمانی دانش آموز به تنهای نیست. باید علاوه بر تقویت و پرورش جسمانی، به پرورش فکری و روحی هم پرداخت.

ب)توانایی های شناختی، عضلانی و ذهنی را توسعه و افزایش دهند.

در واقع دانش آموز ضمن توسعه توانایی جسمی و روحی باید بداند که ((چگونه)) و ((چرا)) جسم و بدن او حرکت میکند و از تاثیر عواملی که حرکات و رفتارهای او را کنترل می کند شناخت و آگاهی یابد.

ج)ارزش های اخلاقی، اجتماعی و عاطفی را توسعه و افزایش دهند.

تجارب حرکتی باید تمایلات مثبت را در دانش آموز توسعه داده و رضایت خاطر درونی او را از اینکه جسم خود را به عنوان یک وسیله حرکتی برای رسیدن به هدف و مقصود تعلیم و تربیت به کار می اندازد حاصل نماید. و خصایل اخلاقی وی توسعه یابد و رفتارهای ناشایست اصلاح شود و دانش آموز را مهربان و خیرخواه کند.

دانش آموز به تدریج خوش رفتار، مسوولیت پذیر، مطیع قانون و منظم شده و روح همکاری، تعاون و دوستی و پشتکار در او پرورش می یابد.

سید مجید حسینی- مسئول کمیته روانشناسی هیات پزشکی ورزشی استان بوشهر