تحقیقات انجام شده در اثر بخشی فعالیت های ورزشی بر سلامت جسمی و رورانی، طول عمر، شادابی، گسترش روابط اجتماعی، غنی سازی اوقات فراعت، ضمن اشاره به ارزشمندی فعالیت های ورزشی سبب آن شده است تا مشارکت مردم در ورزش ها و به ویژه شرکت آن ها در انواع ورزش های همگانی در جهان افزایش یابد و به همین دلیل است که امروزه اغلب کشورهای پیشرفته جهان در برنامه ریزی ها و سازماندهی ورزش همگانی کشور خود با دیگر کشورها رقابت می کنند.
حدود 96 درصد تأثیرات ورزش همگانی بر فضای شاد در محیط خانواده می باشد. در یک پژوهش یکی از انگیزه های شرکت بانوان در ورزش همگانی را کسب نشاط و لذت بردن از ورزش میدانند. و در مطالعه دیگر یکی از پنج عامل انگیزه ی شرکت زنان و مردان آمریکایی در ورزش را کسب هیجان و تجارب از طبیعت و فرار از کار روزمره عنوان نمودند. کسب بیشتر شادی هدف نهایی زندگی و یا حداقل هدف مطلوب زندگی افراد عنوان شده و افراد با نگرشی مثبت موقعیت کلی زندگی خود را ارزیابی می کنند. ایجاد فضای شاد در محیط خانواده بالاترین پیش بینی را برای شرکت در ورزش همگانی داشته و ایجاد فضای شاد سبب روابط خوب خانواده و دلبستگی های بیشتر می گردد نکته بسیار مهم ورزش ایجاد فضای شاد در محیط خانواده بوده است که در بررسی نتایج بیشترین عامل موثر شرکت در ورزش همگانی ایجاد روابط اجتماعی و همبستگی خانواده اشاره شده است که باید آن را به عنوان فاکتور مهم در نظر بگیریم به ویژه در بانوان و کودکان با عنایت به شرایط جسمی،سنی و نقش مهم آنها در خانواده این موضوع باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد.
پایه ورزش همگانی و رغبت و عادت نسبت به آن از بطن خانواده شکل میگیرد. ایام فراغت تابستانی فرزندان بیشک فرصت طلایی برای تحقق این مهم و نهادینه کردن شوق ورزش در بین اعضای خانواده است.
برخی از خانوادهها برای مهمانی، مسافرت رفتن به خرید، سینما و ... برنامه ریزی میکنند، اما معمولا کمتر خانوادهای را سراغ داریم که برای رفتن به ورزشگاه و پارک، آن هم به منظور انجام ورزش برنامه ریزی کنند. اگر این خانواده ها نگاهی به آمار سازمان بهداشت جهانی بیندازند نگاهشان به این موضوع تغییر میکند. سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که به ازای هر دلار سرمایهگذاری در بخش تربیت بدنی میتوان 3/2دلار در بخش درمانی صرفه جویی کرد.
ورزش همگانی باید معطوف به تودههای مردم باشد. باید تمرکز اصلی خود را بر بحث فراغت و سلامت گذاشته و به سمت این دو هدف برنامهریزی کند.
از آن جایی که انسان موجودی اجتماعی است، تعلق به گروه و مورد قبول گروه واقع شدن از جمله نیازهای اصلی اوست که در روند اجتماعی شدن افراد تاثیر گذار است. فعالیتهای ورزشی نیز به شیوههای مختلف در روند اجتماعی شدن افراد تأثیر گذاشته است یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر میزان شرکت افراد در فعالیتهای ورزشی، ورزش کردن فرد دیگری از افراد خانواده است. تحقیقات نشان میدهد کودکان و نوجوانانی که والدین آنها فعالیت بدنی دارند، بیشتر تمایل دارند که در فعالیتهای بدنی شرکت کنند تا کودکان و نوجوانانی که والدین آنها در فعالیتهای ورزشی شرکت نمیکنند. اولین مواجهه با فعالیت بدنی منظم و ورزش یک تجربه یادگیری ضروری در دوره کودکی است.
در صورتی که پدر در یک خانواده در فعالیتهای ورزشی شرکت کند 66 درصد از کودکان در فعالیتهای ورزشی شرکت میکنند و اگر مادر در فعالیتهای ورزشی شرکت کند 64 درصد از کودکان در فعالیتهای ورزشی شرکت میکنند. تحقیقات مختلف نشان میدهد بیشتر افرادی که در کودکی و نوجوانی ورزش کردهاند، حتی اگر در بزرگسالی مشغله زیادی داشته باشند، مدت زیادی را به ورزش مورد علاقه خود اختصاص میدهند.»
ورزش همگانی هم از لحاظ فردی اهمیت دارد و هم از لحاظ ملی، از لحاظ فردی ورزش موجب میشود که آدمها به منش و شخصیت سالم دست پیدا کنند. و در بعد ملی اگر در جامعهای افراد از سلامت جسمانی و روانی برخوردار باشند، در مجموع سلامت جامعه ممکن خواهد شد
در مسیر ترویج ورزش همگانی باید به این نکته توجه داشت که گام اول آگاهی است، مخاطب باید از مزایای ورزش کردن و معایب ورزش نکردن مطلع باشد.
گام دوم آموزش است که از طریق رسانه، هم غیر رسانه مدارس، باشگاهها، با این مضمون که افراد با مزایای ورزش کردن و ورزش نکردن آشنا بشوند.
گام سوم انگیزش هست، با سیستم پاداش و تنبیه، شرایطی فراهم کنیم که افراد را به سوی ورزش کردن ترغیب کنیم. و گام چهارم پایش مخاطب هست، مرتب باید به او ضرورت ورزش کردن منظم را یادآوری کنیم و هرگز او را رها نکنیم. به این ترتیب با نهادینه کردن ورزش در خانواده هم از فواید سلامتی فردی(جسمانی و روانی) و اجتماعی آن بهره مند میشویم و هم از فواید اقتصادی آن در کاهش هزینههای سلامتی و درمانی خانواده و جامعه گام مهمی برداشته میشود.
منابع:
ارسال نظر