اضطراب به عنوان یک احساس  منفی، بر ادراک فرد در مسابقات ورزشی تأثیر می گذارد، و منجر به کاهش عملکرد می گردد. البته تعداد زیادی از ورزشکاران این نوع  اضطراب را  تجربه می کنند و در زمانی رخ می دهد که انتظارات ولی یا شرایط جسمانی و تکنیکی ورزشی در رقابت یا رقیب مورد نظر بیشتر از حد توانایی های ورزشکار باشد.

اضطراب صفتی یک احساس منفی همیشگی است که توسط ورزشکاران در تمام سطوح عملکرد تجربه می شود ویک حالت کلی از عملکرد شناخت فرد نسبت به خود در رقابت است که همواره در صورتی که حتی فکر رقابت هم به سر ورزشکار بیاید اضطراب خود به خود ایجاد می شود و یکی از علائم آن همواره نگرانی فرد از ارزیابی توانایی های خود و انتظارات اطرافیان است که از اعتماد به نفس پایین نشات می گیرد.

انواع مختلف اضطراب چیست؟

پنج نوع عمده اختلالات اضطرابی عبارتند از:اختلال اضطراب عمومی، اختلال وسواس و اجباری (OCD) .،اختلال وحشت، اختلال استرس پس از ضربه (PTSD) ، اختلال اضطراب اجتماعی

علائم و نشانه های اختلالات اضطرابی عبارتند از:

  بی قراری و اضطراب. احساس درماندگی، احساس هراس، ترس و اضطراب. نوسانات خلقی. احساس بی ارزشی ناامیدی و احساس خطر

اضطراب رقابتی و چگونگی کنترل آن :

اضطراب رقابتی موضوعی است که تقریباً هر ورزشکاری در حرفه خود مدتی با آن روبرو می شود. وقتی خواسته های تمرین یا رقابت از توانایی درک شده یک ورزشکار فراتر رود، سطح استرس آنها بالا می رود. اضطراب نتیجه ناگزیر است. روانشناسان عموماً بین دو نوع تمایز قائل هستند:اضطراب  به صفتی از شخصیت مربوط می شود که در آن عصبی بودن یک ویژگی شخصیتی پایدار در یک فرد است.

اضطراب حالت از طرف دیگر به احساسات اضطراب موقتی در موقعیت خاص اشاره دارد. بنابراین، فردی با شخصیت مضطرب ممکن است کارهای روزمره مختلفی را در مقایسه با کسی که فقط در شرایط شدید عصبی میشود را، استرس زا کند.

علائم اضطراب رقابتی برای هر ورزشکار فردی است، اما به طور کلی آنها در سه سطح قابل تشخیص هستند:علائم شناختی مربوط به فرآیندهای فکری، از جمله ترس، بی احتیاطی، تمرکز ضعیف، از دست دادن اعتماد به نفس و گفتگو با شکست است.

علائم جسمی (جسمی) شامل فشار عضلانی، دست و پا چسبیده، افزایش ضربان قلب، علائم رفتاری به الگوهای فعالیتهای قابل مشاهده مربوط می شود، از جمله حالت ایستادن مهار شده، کندن ناخن، اجتناب از تماس چشمی و نمایش های غیر مشخص از درونگرایی یا برونگرایی.

تماشاگران هر ورزش دائماً در حال ارزیابی مهارت های ورزشکارانی که تماشا می کنند هستند. این می تواند برای ورزشکارانی که آمادگی لازم برای مقابله با این فشار را ندارند، بسیار ناراحت کننده باشد. ترس از باختن  می تواند استرس بیشتری به همراه داشته باشد. اضطراب رقابتی اغلب با ترس از شکست در ارتباط است و درک یک ورزشکار از توانایی های خود ممکن است مبتنی بر عملکرد قبلی باشد، یا اعتقادات مربوط به مخالفت یا اهمیت درک شده از رقابت. درک این ورزشکار همچنین بسته به وضعیت درک شده از آمادگی جسمی و روحی در هر مورد، می تواند از نظر رویداد متفاوت باشد. هرچه این مسابقه مهم تر باشد، استرس بیشتر می شود و احتمال دارد که یک رقیب مستعد اضطراب باشد. شرکت کنندگان در ورزش های فردی نسبت به شرکت کنندگان در ورزش های تیمی، قبل، حین و بعد از رقابت رنج بیشتری را متحمل می شوند. این موضوع  به احساس انزوای بیشتر و در معرض دیده شدن قرار گرفتن در مقایسه با (ناشناس بودن نسبی ورزشکاران) در ورزشهای تیمی مربوط می شود.

برانگیختگی و عملکرداضطراب یک وضعیت عاطفی منفی است که شامل احساس عصبی، نگرانی و دلهره می شود. اضطراب با سطح فعال سازی یا برانگیختگی بدن همراه است. برانگیختگی یک فعالیت فیزیولوژیکی و روانشناختی کلی است که در یک زنجیره از خواب عمیق تا هیجان شدید متفاوت است. سطح برانگیختگی این ورزشکار مربوط به عملکرد رقابتی است. برای دستیابی به یک سطح بهینه از عملکرد، ورزشکار ممکن است نیاز به کنترل سطح اضطراب خود داشته باشد.

فرضیه U معکوس  نشان می دهد که با افزایش برانگیختگی، سطح مطلوب عملکرد وجود دارد اما وقتی برانگیختگی بیش از حد زیاد باشد، عملکرد به تدریج کاهش می یابد.

 روانشناسان و مربیان ورزشی می توانند با انتخاب تکنیکهای مناسب برای مدیریت اضطراب به ورزشکاران کمک کنند. مدیریت استرس و اضطراب برای بسیاری از ورزشکاران می تواند بسیار ناخوشایند باشد، ایجاد انتظارات مثبت از موفقیت به شما کمک می کند تا اعتماد به نفس داشته باشید و به احتمال زیاد نزدیک به بهترین های خود عمل کنید.

ده راه کاهش طبیعی اضطراب

۱-ورزش کنید(ورزش منظم برای سلامتی جسمی و روحی شما مفید است.)

 ۲-کاهش هورمون‌های استرس (ورزش باعث کاهش هورمون‌های استرس‌ بدن مثل کورتیزول (Cortisol) می‌شود.

۳-استراحت کافی          ۴-افزایش اعتماد به نفس                             ۵-کم کردن مصرف کافئین          ۶-تمرین ذهن آگاهی               ۷-خندیدن     ۸- تفریحات سالم و خوش گذرانی            ۹-استفاده کردن از مکمل‌های غذایی

مهدیه بصیری- مسئول کمیته روان شناسی هیات پزشکی ورزشی استان سمنان