درصورتی که خستگی شش ماه یا بیشتر تداوم یابد می تواند تبدیل به سندرم خستگی مزمن chronic fatigue syndrome  شود. افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن در نگرانی و ترس به سر می برند و ممکن است هر کدام از علائم و نشانهای زیر را به درجات مختلف بروز دهد.

۱. ناتوانی در تمرکز و ضعف حافظه     ۲. عدم توانایی در فعالیتهای بدنی و یا مغزی   ۳. سرحال نبودن  ۴. درد مفاصل  ۵. سردرد مکرر    ۶. دردهای شکمی، تهوع، اسهال و نفخ شکمی  ۷.  مشکلات بینایی از قبیل (تیرگی، حساسیت به نور، خشک شدن و مردمک شدن چشم)   ۸. حساسیت به بعضی غذاها، عطر و موادشیمیایی، دارو وسر و صدا   ۹. نامنظمی ضربان قلب    ۱۰. عصبانیت، افسردگی، ترس    ۱۱.کاهش و یا افزایش غیر معمول وزن 

افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن با انجام کارهای ساده روزانه ابراز خستگی و ناتوانی می کنند. غیر از نگرانی، اضطراب و ترس، افسردگی و تفکرات منفی برای بلند مدت عوامل دیگری چون خواب ناکافی، سوء تغذیه، حساسیت های غذایی، کم خونی، کم کاری تیروئید، خوردن قهوه و کافئین زیاد، عفونت پنهان مجرای ادرار، دیابت و بیمارهای قلبی می تواند موجب خستگی مزمن شوند. 

از نکات حائز اهمیت برای ورزشکاران حرفه ای و آماتور اینکه خستگی می تواند اضطراب و تفکر منفی تولید کند و تفکرات  و حالات منفی به طور متقابل می تواند خستگی را به دنبال داشته باشد.

در پاره ای اوقات مشاهده می شود که ورزشکاران فشارهای بسیار سنگینی به خود میارند و از نظر جسمی در اوج خستگی قرار می گیرند که بیشتر در ورزشهای انفرادی که نیاز به داشتن یک وزن مشخص باشد و در زمان مشخص باید  به آن برسند؛ این اتفاق می افتد و زمانی که ورزشکار باید در مسابقه شرکت کند دچار اضطراب و ترس شدید می شود که ناشی از خستگی جسمانی قبل از مسابقات می باشد که مربیان عزیز ما باید به این نکته توجه کافی  را داشته باشند. تجربیات روانشناسی نشان می دهد، در جایی که آرامش کامل حکمفرما است هیچ گونه نگرانی اضطراب و ترس و تفکر منفی نمی تواند وجود داشته باشد و یا در حد بسیار کم و نرمال خود می باشد بنابراین از خستگی شدید اجتناب کنید و پیش از اینکه خسته شوید  استراحت کنید. آرامش جسمی و روانی به هم وابسته اند.

آرامش، راحتی عضلانی و آسودگی خاطر است. در ارتباط با آرامش تن و روان تاکنون  تحقیقات زیادی صورت گرفته است روانشناسان معتقدند که انسان در وضعیت آرامش جسمی، آرامش فکری نیز کسب خواهد کرد و این دو شدیداً به هم وابسته هستند. هر تدبیری از جمله ورزش کردن که بتواند به جسم آرامش دهد، روان را نیز  آرام خواهد کرد.

درست هنگامی که نگران، مضطرب و عصبی هستید در خود آرامش جسمی ایجاد و ملاحظه کنید که چگونه نگرانی ها به طرز قابل توجهی در شما کاهش می یابد. این بدان معناست که رنجشها، نگرانی ها، ترس ها و اضطراب ها شرایط روانتنی و نه صرفاً روانی هستند.

آرامش جسمی به هر طریق (استراحت، فنون آرامش، نرمش و شیوه های تنفسی)از ارکان مهم درمانی بیماری های مرتبط با اضطراب می باشند.

آرامش فواید گوناگون دارد از جمله:

-  رفع خستگی   - کاهش عصبانیت و پرخاشگری     - جلوگیری از تشویش، اضطراب ، نگرانی و استرس    - کاهش افکار منفی و تفکرات وسواسگونه   - کاهش رشد بیماریهای جسمی و روانی  - بالا بردن سطح انرژی  بدن و ذهن   - کمک به پالایش و تصفیه بدن از سموم    - افزایش هشیاری  - تقویت قوای ذهنی مانند تمرکز، حافظه، قدرت تصمیم گیری، اعتماد به نفس و تسلط بر خود .

فرهاد  مومنی -مسئول کمیته روانشناسی هیات پزشکی ورزشی استان لرستان