به گزارش دفتر استان فارس پایگاه خبری تحلیلی پزشکی ورزشی ایران، دکتر حسین جاوید، ضمن یادآوری این که بیماری آبله میمونی، جزو بیماری‌های مشترک انسان و حیوان محسوب می‌شود، گفت: ویروس Monkepox، به عنوان یک ویروس دارای DNA، عامل ایجاد بیماری آبله میمونی‌ است که زیر مجموعه Poxviridae از خانواده ویروس‌های موسوم به Orthopox Virus، همان دسته‌ای که ویروس‌های خانواده آبله یعنی آبله انسانی (Small Pox, Variola) و آبله گاوی (Cowpox) را شامل می‌شود، قرار دارد.

دکتر جاوید گفت: ویروس عامل بیماری آبله میمونی، طی تماس مستقیم بین حیوان، انسان یا مواد آلوده، قابل انتقال بوده و دارای قدرت بیماری‌زایی زیادی است. این ویروس به واسطه قدرت بیماری‌زایی وسیع، می‌تواند از طریق پوست آسیب‌دیده، دستگاه تنفسی و مخاط، فرد سالم را آلوده کند.

این متخصص میکروبیولوژی خاطرنشان کرد: تماس مستقیم عامل بیماری با پوستی که آسیب دیده، حتی اگر آسیب پوست با چشم غیرمسلح قابل دیدن نباشد، با مخاط بینی و چشم فرد یا حیوان بیمار، یا از طریق دستگاه تنفسی، می‌تواند وارد بدن فرد سالم شده و او را مبتلا کند.

او در عین حال اضافه کرد: انتقال بیماری از حیوان به انسان، معمولا از طریق تماس مستقیم، گاز گرفتگی و خراش، مصرف گوشت و تماس با مایعات و مخاط بدن و فضولات و همچنین ترشحات پوستی منتقل می شود. البته عامل این بیماری از طریق تماس غیرمستقیم فرد سالم با وسایل آلوده شده توسط حیوان یا انسان بیمار، می‌تواند وارد بدن شده و افراد را مبتلا کند.

دکتر جاوید افزود: سرایت از انسان به انسان بیشتر از طریق سیستم تنفسی و قطراتی از مخاط دهان و بینی که هنگام صحبت، عطسه و سرفه، پراکنده می‌شود و شاید با چشم غیرمسلح قابل دیدن نباشد، حادث می‌شود.

عضو هیات علمی جهاددانشگاهی فارس ادامه داد: تماس مستقیم با ترشحات بدن فرد آلوده، ترشحات ضایعات پوستی نظیر تاول‌ها و وسایل و اشیاء و لباس و وسایل شخصی بیمار، می‌تواند موجب ابتلای افراد سالم به آبله میمونی شود.

دکتر جاوید با بیان این که علائم این بیماری در انسان، شبیه آبله انسانی است، گفت: ابتلا به این بیماری با تب و لرز، سردرد، درد عضلانی و خستگی شدید آغاز می شود و تفاوت اصلی بین علائم آبله میمونی و آبله انسانی، وجود تورم شدید غدد لنفاوی یا Lymphadenopathy است که در آبله انسانی مشاهده نمی شود.

به گفته این میکروبیولوژیست، دوره کمون(پنهان) این بیماری ۸ تا ۱۴ روز و در برخی موارد ۵ تا ۲۱ روز است و معمولا ۱ تا ۳ روز بعد از شروع تب، راش های پوستی به خصوص در ناحیه صورت، بروز می کند و در مدت کوتاهی به شکل تاول به تمام نقاط بدن گسترش می یابد و حتی چشم ها را نیز درگیر می کند.

عضو هیات علمی گروه ژنتیک جهاددانشگاهی استان فارس خاطرنشان کرد که علائم بیماری بین ۲ تا ۴ هفته در فرد مبتلا باقی می ماند و میزان مرگ میری حدود ۱۰ درصد دارد.  

دکتر جاوید در خصوص راهکارهای پیشگیری از ابتلا به این بیماری خطرناک گفت: دوری از حیوانات ناقل، انسان بیمار و اجتناب از دست زدن و تماس با وسایل استفاده شده توسط فرد بیمار اعم از لباس، ظروف، لوازم شخصی و ...، استفاده از ماسک، دستکش و عینک در هنگام مواجهه با افراد یا هنگام حضور در محیط های آلوده و البته تزریق واکسن، در پیشگیری از ابتلا به آبله میمونی، نقش دارد.

این میکروبیولوژیست ضمن یادآوری این که حیواناتی که می‌توانند مخزن آبله میمونی باشند، کاملا شناسایی نشده‌اند، گفت: احتمالا جوندگان قابلیت میزبانی ویروس و ایفای نقش میزبانی را دارند، بنابراین باید در دفع این جانوران و مواجه نشدن مستقیم با آنها و فضولات، ترشحات و ... آنها، به شکل جدی حساس بود.

دکتر جاوید با اشاره به اهمیت ایزوله کردن انسان یا قرنطینه کامل حیوان آلوده، گفت: واکسن این بیماری تحت عنوان JYNNOSTM، تولید شده و البته نام های دیگری مانند Imvamune و Imvanex نیز معروف و توسط FDA برای پیشگیری از آبله میمونی تائید شده است.  

عضو هیات علمی جهاددانشگاهی استان فارس با بیان این که تاکنون درمان قطعی برای آبله میمونی کشف نشده است، گفت: در کشورهای پیشرفته علاوه بر واکسیناسیون از داروی Vaccinia Immune Globulin یا VIG برای کنترل شیوع استفاده شده است.