علل فیزیولوژیک شامل این مباحث ساختاری است: صدمات و آسیب های مغزی، اختلال غدد درون ریز و عوامل ژنتیکی علل روانی- اجتماعی پرخاشگری نیز به این مباحث قابل دسته بندی است:
ناکامی، یادگیری رفتارهای پرخاشگرانه از الگو، کمبود توجه و عاطفه، تربیت متناقض همراه با نظم شدید و تغییرات مکرری که در نقش های والدین حاصل می شود و پرخاشگری به عنوان وسیله ای جهت تخلیه فشارهای روانی و… که این وامل نقش بسیار مهمی در ایجاد رفتار پرخاشگرانه نوجوانان ایفا می کند. .

کاهش خشم و پرخاشگری موضوعی است که بسیاری از والدین کودکان و نوجوانان را درگیر خود کرده است در زمینه علت و علل پرخاشگری و راههای درمان آن قبلا مطالبی را نوشته ایم حال می خواهیم به ارتباط پرخاشگری با ورزش بپردازیم و به والدین نیز نشان دهیم که یکی از راههای کاهش پرخاشگری در کودکان و مخصوصا نوجوانان انجام ورزش و فعالیت بدنی می باشد

انجام فعالیت فیزیکی باعث کاهش عصبانیت و خشم در این افراد می‌شود. مطالعات متعدد نشان داده‌اند که ورزش تاثیرات مثبتی بر روحیه می‌گذارد.

ورزش می‌تواند عصبانیت را کاهش دهد و مانند آسپرین از حمله قلبی جلوگیری کند. به بیان دیگر، ورزش مانند دارو عمل می‌کند.

ورزش می‌تواند بسیاری از بیماری‌های روانی را مخصوصا اگر در آغاز راه باشد و به مراحل حاد خود نرسیده باشد را کاهش دهد و در درمان آنها موثر باشد.

در هنگام عصبانیت و اضطراب فعالیت بدنی سبب می‌شود هورمون‌های آدرنالین و کورتیزول که در هنگام عصبانیت در بدن انسان ترشح می‌شوند و موجب خشم بیشتر می‌شوند، به مقدار بسیار زیادی دفع شوند و از این طریق فرد احساس آرامش بیشتر می‌کند.

ورزش دارای اثرات روانی کوتاه‌مدت و درازمدت است،

هنگامی‌که افراد مدتی را به ورزش کردن سپری می‌کنند، دارای تناسب اندام بهتری شده و به موازات آن نظر فرد نسبت به خودش تغییر کرده و موجب افزایش اعتماد به نفس و خودباوری وی می‌شود. هم‌چنین ورزش کردن به طور منظم افزایش نظم در امور زندگی خواهد شد.

اثرات فعالیت های بدنی (ورزش) بر کاهش پرخاشگری کودکان و نوجوانان
کودکان و نوجوانان از طریق بازی و فعالیت های بدنی، اطلاعات لازم را برای زندگی اجتماعی به دست می آورند و برای پذیرفتن مسئولیت در جامعه آماده می شوند. بازی و ورزش، میدان تمرین مناسبی برای ارزش گذاری و جهت گیری رغبت ها، هیجان ها و عواطف و گرایش های فطری نوجوانان ایجاد می کند و مفاهیمی چون نوع دوستی و تعاون، ایثار، فداکاری و گذشت را به او می آموزد.

روانشناسان معتقدند افرادی که ورزش می کنند و اوقات فراغت خود را بیشتر با انجام فعالیت های بدنی می گذرانند از رشد عاطفی خوبی برخوردارند، فعالیت های ورزشی فرصت مناسبی را برای ابراز شادی، علاقه، عدم پرخاشگری و ایجاد حس خودباوری، اعتماد به نفس و کسب شایستگی های فردی موثر است.

بروز این حس ها از طریق تربیت بدنی و ورزش ممکن است. معمولاً نوجوانان ورزشکار بین هم سن و سالان خود محبوب تر هستند. شرکت در فعالیت های ورزشی و تفریحی نوجوانان را از حالت خمودگی و افسردگی خارج ساخته و نشاط و سرزندگی و امید و انگیزه شرکت در فعالیت های اجتماعی را در آنان فراهم می سازد و نیز در از بین بردن خلق و خوی پرخاشگری که در نوجوانان بسیار شایع است و حداقل از تقلیل چشمگیر آن بسیار موثر و نقش بسزایی را ایفا می نماید.

فعالیت های بدنی و ورزش سبب فرو نشاندن پرخاشگری نهفته می شود که در آن اشخاص پرخاشگر خود را به صورت رفتار منفی نشان می دهند.

ورزش یکی از عوامل بسیار مهم و موثر در اخلاق و رفتار نوجوانان محسوب می شود، به طوری که برخی از گزارش های والدین نوجوانان ورزشکار نشان می دهد که حضور فرزندانشان در ورزش، در آرامش و مهار پرخاشگری موثر بوده است و برخی از تحقیقات انجام شده خاطر نشان می سازد که تمرینات ورزشی در دراز مدت به طور قطع موجب کاهش پرخاشگری در نوجوانان می شود.

ساره اذر نیور / مسئول کمیته روانشناسی هیات پزشکی ورزشی استان گیلان